Morgen om 6.08 is het precies 1 jaar geleden dat ik Kasper op de wereld zette, 4080 gram schoon aan de haak.
Flitsbevalling, voorbode van hoe het afgelopen jaar voelt; bijna niet bij te houden snel is dat gegaan.
Van in blokjes van 2 uur slapen en me zorgen maken of hij wel genoeg voeding binnen kreeg naar flesvoeding, fruithappen, warme hap en nu hele stukken groente en fruit.
Van liggen naar rollen, kruipen, staan en zelfs al voorzichtig wat passen los.
Van leeg op zijn baby's de wereld in kijken naar "he da's mijn eten" " he da's mijn mama ,papa en zus" "eens kijken of ik dat kan pakken" naar "he, daar kan ik op klimmen" en "waar had ik nu die speen gelaten".
Wat een fijn vrolijk manneke, die de wereld met een lach bekijkt.
Die kan schateren als hij met Olivia stoeit, die zwaait als er iemand weg gaat (oké, nadat iemand al weg is... ) en die vanmorgen kushandjes aan me gaf.
O, en het allerbelangrijkste woordje heb ik ook al een paar keer horen langskomen;
Eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten