vrijdag 27 januari 2012

Punt 32
of hoe ik de liefdes van mijn leven in een gedichtje stop



Klein geluk bij 't ontwaken

                                                    Wanneer ik 's ochtends
na het geluid van de wekker
nog voor ik mijn ogen open doe
luister naar de geluiden
van mijn ontwakende familie
Realiseer ik me des te meer
hoe gelukkig ik ben

Met mijn jongetje 
die in een onverstaanbare taal
de dag verwelkomd 
in zijn bedje

Met mijn meisje
die met een hoop lawaai 
"voorzichtig"
nog voor paard-olifant
uit haar kamer komt stuiteren
om haar luier uit te doen

Met mijn Lief
die zachtjes, 
in zijn voorzichtigheid
met veel kabaal
zijn ochtendritueel opstart.

ogen open, klaar met stil genieten
de dag is daar
knisperend nieuw
klaar om te beginnen.

Geen opmerkingen: