Punt 32; of hoe ik de liefdes van mijn leven in een gedichtje stop

twee zwanen gemaakt van de trouwjurk van mijn moeder en de katoenen luier van mijn vader ter gelegenheid van hun 40 jarig huwelijksfeest.

Twee zwanen

ooit zonder twijfel er voor gekozen

hun pad samen te delen

samen een weg te zoeken

van kleine sloot naar groot open water

bij elkaar beschutting zoeken

tegen storm en zwaar weer

in elkaars schaduw zwemmen

als bescherming

tegen de felle zon

samen een stabiel nest bouwen

waar hun jongen

veilig

beschermd

en gelukkig

naar volwassenheid kunnen groeien

samen wijze lessen leren

en deze doorgeven aan hun kroost

samen een nieuw nest bouwen

nu de kleintjes zijn uitgevlogen

met een warme nieuwe plek

voor t kroost

van hun kroost

samen 

nog altijd 

vol kinderlijk enthousiasme

en verwondering

naar al wat er aan de horizon gloort

nieuwe dingen

met open armen ontvangend

twee zwanen

hun leven onlosmakelijk met elkaar verbonden

los van elkaar sterke individuen

samen onoverwinnelijk sterk

hun hele leven lang.