Punt 24; of hoe ik getuige was van de bezegeling van een liefde met een JA-woord

Uiteindelijk gaat bijna iedereen voor de bijl, pardon, in het bootje. Of het nu heel romantisch voor de liefde is , of zoals mijn ouders 40 jaar geleden uit voornamelijk praktische overwegingen (want als je een huis wilde in Amsterdam moest er getrouwd worden); steeds meer stellen in mijn omgeving laten voor de liefde, de kinderen of een huis , zichzelf door de huwelijkse staat aan elkaar verbinden. (Of beloven elkaar plechtig NOOOOIT te trouwen, wat ik eigenlijk ook een JA-woord vind, immers, voor elkaar kiezen is voor elkaar kiezen of t nu met of zonder officieel gemaakte mevrouw of meneer is.)

Voor mij begon het in 2009, Barcelona, in een idyllisch straatje (starbucksbeker in de hand) waar ik ineens mijn lange meneer kwijt was... die zat naast me op een knie en vroeg mij het leven met hem te delen. Mijn snotterende JA, is voor mij mijn officiële jawoord. Later dunnetjes over gedaan met een klein groepje geliefden, getrouwd door een officiële mevrouw in ambtsgewaad omdat het moet, na een prachtige speech van vriendin N.



Toen ik in 2000 lieve vriendin F. en D. (die ik net had leren kennen) aan elkaar voorstelde met de gedachte dat ze wel heel goed bij elkaar zouden passen, kon ik nog niet vermoeden dat die actie vandaag zou resulteren in een huwelijk (en een zwangerschap).
Een huwelijk en ik mocht een van de getuigen van de bruid zijn! Iets wat ik niet verwacht had maar waar ik desalniettemin heel trots op ben. Met mijn handtekening hun JA-woord bezegelen... wat is er mooier dan dat?? Zeker omdat ze zo overduidelijk van elkaar houden, goed bij elkaar passen, elkaar aanvullen en gewoon eigenlijk een ongecompliceerd LeukStel zijn.

Buiten het zetten van een handtekening had ik nog 1 belangrijke taak; het organiseren van een leuke en memorabele vrijgezellendag. Geen sinecure aangezien de bruid plofzwanger is. Samen met de twee andere getuigen-van-de bruid (met dank aan mijn Lief) een prachtige hightea genoten, lekker geknutseld en als verrassing met een groepje dames uit eten bij de bazaar.


Een mooie dag voorafgaande aan de Mooie Dag!





In semi zenuwachtige toestand troffen we elkaar bij het stadhuis van Amsterdam-Oost waar een niet zo oude en wijze dame de twee in de echt verbonden. Blijft toch iets moois en magisch hebben, twee mensen de ten overstaan van een groepje geliefde mensen, voor eeuwig (of hun eigen equivalent daarvan) het leven met elkaar gaan delen. Hierna voor taart, champagne (goede reden om voor 11 uur al te drinken) en uitgebreide lunch. Een mooi feestje met liefde georganiseerd door de mama van de "gom"

Ik wens ze wijsheid, geluk, succes en vooral veel plezier met elkaar. Sluit ik af met de, in mijn ogen, meest wijze les die ik ze kan meegeven; Kies elke dag opnieuw voor elkaar, dan komt het allemaal goed!